Stanovništvo se, u odnosu na aktivnost, deli u tri osnovne grupe. Prvu grupu čine aktivna lica, drugu — lica sa ličnim prihodima, a treću — izdržavana lica. Aktivno stanovništvo čine lica koja rade u različitim privrednim i neprivrednim delatnostima i na taj način ostvaruju prihode za život. Lica sa ličnim prihodima čine penzioneri, lica pod starateljstvom itd. Kategoriju izdržavanih lica čini stanovništvo koje iz bilo kojih razloga nije u stanju da ostvaruje prihode za život (deca, starije osobe bez penzije, bolesna lica i sl.). Ovu kategoriju lica izdržavaju aktivna lica i lica sa ličnim prihodima.
U nedostatku obrađenih podataka iz popisa stanovništva iz 1981. godine, sve pomenute kategorije stanovništva biće analizirane na osnovu podataka iz 1961. i 1971. godine.
Od ukupnog stanovništva opštine, 1961. godine bilo je 14.156 aktivnih lica, odnosno 42,25%. Najmanje je bilo lica sa ličnim prihodima — 3,91% a najviše izdržavanih lica — 53,84%.
U 1971. godini došlo je do nekoliko promena. Ukupan broj stanovnika smanjen ie za 1.778 lica. Smanjene su i sve kategorije stanovništva, aktivna lica i izdržavana lica, dok je broj lica sa ličnim prihodima skoro udvostručen. Broj aktivnih lica smanjen je za 1.293 stanovnika, prema broju ukupnog stanovništva, bio je zastupljen sa 40,54%. Broj izdržavanih lica smanjen je za 1.785 lica, u ukupnoj strukturi stanovništva prema aktivnosti, činio je 51,23%. Jedino je broj lica sa ličnim prihodima povećan za 1.300, što je u ukupnoj strukturi činilo 8,23% naučnog projekta.
Uporednom analizom podataka iz 1961. i 1971. godine, može se zaključiti da u posmatranom desetogodišnjem periodu nije došlo do izrazitijih promena u strukturi stanovništva po aktivnostima. Apsolutno smanjenje broja stanovnika u 1971. godini nije uticalo na bitnije promene u relativnim odnosima između aktivnog i izdržavanog stanovništva. Do najvećih promena đošlo je samo u kategoriji lica sa ličnim primanjima, jer je broj ovih stanovnika od 1961. do 1971. godine udvostručen. Ovakav porast lica sa ličnim prihodima, u odnosu na aktivna lica, može se smatrati nepovoljnim. Osnovne uzroke ovako nepovoljnom kretanju treba, pre svega, tražiti u nedovoljnoj ukupnoj privrednoj aktivnosti opštine i relativno sporijem tempu otvaranja i razvoja novih kapaciteta.
Struktura aktivnog stanovništva po delatnostima pokazuje da je najveći procenat stanovništva zaposlen u poljoprivredi, čime se ova subregija još više uvršćuje među opštine sa pretežno agrarnom privredom.
Od ukupno 12.863 aktivna stanovnika, prema priloženoj strukturi, vodeće mesto imaju radnici u poljoprivredi i ribarstvu, sa 53,3%. Na drugom mestu su radnici u industriji i rudarstvu, sa 15,2% zastupljenosti. Potom slede radnici u građevinarstvu, sa 6,6%, radnici u zanatstvu, sa 5,3%, radnici u trgovini i ugostiteljstvu, sa 4,6%, radnici u kulturi i socijalnim delatnostima — sa 3,9% itd.
Posebnu grupu čini aktivno stanovništvo na privremenom radu u inostranstvu. U 1971. godini bilo je 413 radnika zaposlenih u inostranstvu, koji su u ukupnoj strukturi aktivnog stanovništva činili 3,2%.
Ako se uporede procenti zastupljenosti aktivnog stanovništva u poljoprivredi i industriji 1971. godine, zapaža se još uvek neuporedivo veća zastupljenost poljoprivrednih radnika u odnosu na radnike u industriji. Iz toga se može zaključiti da je poljoprivreda predstavljala dominantnu granu privrede u opštini i da industrija još ni približno nije dostigla zadovoljavajući nivo. Međutim, analizom ostvarenja društvenog plana razvoja opštine za period 1971—1975. i 1976—1980. godine već se zapažaju krupne promene. Broj aktivnih radnika u ovom periodu je opadao, a u industriji i drugim delatnostima je pritom rastao. Tako je planom privrednog razvoja do 1980. godine bila predviđena stopa rasta zaposlenosti u industriji od 8,3%, a u poljoprivredi od svega 0,3%. Ovako planiranje rasta zaposlenosti po delatnostima jasno ukazuje na težnju Skupštine opštine u Novom Bečeju da potpuno mehanizuje i intenzivira poljoprivrednu proizvodnju i tako smanji zaposlenost u ovoj grani privrede i, istovremeno, ostvari veću zaposlenost u industriji, koja treba da postane vodeća grana privrede.
Uporednom analizom ukupnog stanovnišatva i aktivnog stanovništva u poljoprivredi zapažaju se veoma interesantni pokazatelji. Prema podacima iz popisa stanovništva 1971. godine, koji su kasnije dopunjeni terenskim istraživanjima, od ukupno 12.863 aktivnih liča — 7.006 stanovnika, ili 54,46%, aktivno je angažovano u poljoprivredi. Već smo naglasili da se ovaj odnos postepeno menjao, odnosno da se procenat aktivnog stanovništva u pljoprivredi smanjivao a u ostalim delatnostima — povećavao. Prema izloženim podacima, od ukupnog stanovništva opštine (31.729 stanovnika, 14.558 ili 46%, čini poljoprivredno stanovništvo. Analizom ovog odnosa, u naseljima unutar opštine uočavaju se velike razlike. U Bočaru, od ukupno 2.328 stanovnika — 1.376, ili 59% čini poljoprivredno stanovništvo. U Kumanu je poljoprivredno stanovništvo zastupljeno sa 49%, u Novom Bečeju sa 35% i u Novom Miloševu sa 61%. Ovakve razlike nastale su različitom razvijenošću pojedinih grana privrede i različitim brojem dnevnih migranata — radnika koji iz ovih mesta svakog dana odlaze na posao u Zrenjanin ili Kikindu i ponovo se vraćaju u svoj domicil, odnosno u mesto stalnog življenja. Novi Bečej kao centar opštine ima najmanji procenat poljoprivrednog stanovništva i najrazvijeniju industriju u novobečejskoj subregiji. Kumane ima veći broj dnevnih migranata, koji su napustili poljoprivredu i rade u Zrenjaninu.
Od ukupno 14.558 poljoprivrednih stanovnika opštine 7.006 stanovnika aktivno se bavi poljoprivredom, što čini 48,12%. Po naseljima unutar opštine takođe se zapažaju razlike. U Bočaru od 1.376 poljoprivrednih stanovnika 634, ili 46%, aktivno se bavi poljoprivredom. U Kumanu 41%, u Novom Bečeju 51%, a u Novom Miloševu 49%.
Po polnoj strukturi aktivnog poljoprivrednog stanovništva naselja se takođe razlikuju. U Bočaru, u odnosu na ukupno aktivno stanovništvo, žensko aktivno stanovništvo zastupljeno je sa 28,07%. U Kumanu žensko aktivno stanovništvo čini 14,52% od ukupnog aktivnog stanovništva, a u Novom Bečeju 28,79%, i Novom Miloševu — 30,55%.
Izdržavano poljoprivredno stanovništvo, u odnosu na ukupno poljoprivredno stanovništvo, takođe se razlikuje od naselja do naselja. Od ukupno 1.376 poljoprivrednih stanovnika, u Bočaru 742 lica pripadaju grupi izdržavanih lica, što čini 53,92%. U Kumanu su izdržavana lica u poljoprivredi, u odnosu na ukupno poljoprivredno stanovništvo, zastupljeno sa 59,13%, U Novom Bečeju — sa 49,18%, a u Novom Miloševu — sa 51,02%.
Izdržavana lica u poljoprivredi, u odnosu na ukupna izdržavana lica u opštini, čine 46,45%. Po naseljima se i u ovoj grupi stanovnika pojavljuju razlike. Od ukupno 1.181 izdržavanog lica, u Bočaru je 746 u poljoprivredi, odnosno 62,82%. U Kumanu izdržavana lica u poljoprivredi, u odnosu na ukupno izdržavano stanovništvo, čine 51,45%, u Novom Bečeju — svega 35,13%, a u Novom Miloševu — 59,27%. Usled bitne razlike u privrednoj strukturi, najveće odstupanje ispoljava se u Novom Bečeju.
Od ukupno 7.006 aktivnih poljoprivrednih stanovnika opštine, 72,57% čini muško stanovništvo, a 27,43% žensko. Ovakva polna struktura pokazuje da 3/4 aktivne radne snage u poljoprivredi čine muškarci. Zapaža se veća zastupljenost starog i najstarijeg stanovništva u ukupnoj strukturi, što nije najpovoljnije kad je u pitanju intenziviranje poljoprivredne proizvodnje i ostvarivanje znatno većih prinosa i tržišnih viškova poljoprivrednih proizvoda. Najveća zastupljenost aktivnog poljoprivrednog stanovništva je od 35 do 49 godina starosti (34,01%), a zatim sledi aktivno stanovništvo od 50 do 64 godine starosti (27,36%). Ova starosna grupa aktivnog poljoprivrednog stanovništva već ne postiže maksimalne radne efekte i rezultate u poljoprivrednoj proizvodnji. Starosnu grupu od 65 i više godina starosti čini 905 aktivnih poljoprivrednih stanovnika, što u ukupnoj strukturi čini 12,92%. Ova grupa aktivnih stanovnika nije u fizičkoj mogućnosti da se bavi savremenom intenzivnom poljoprivredom, niti pak da postiže zadovoljavajuće rezultate u poljoprivrednoj proizvodnji. Karakteristično je da je relativno manje zastupljeno najproduktivnije stanovništvo u poljoprivredi od 25 do 34 godine starosti. Na ovu starosnu grupu, u ukupnoj strukturi aktivnog poljoprivrednog stanovništva, otpada svega 14,81%. Još manja je zastupljenost najmlađeg aktivnog poljoprivrednog stanovništva, svega 10,53%. Ovakvi odnosi između dobnih kategorija aktivnog poljoprivrednog stanovništva su, pre svega, posledica stalnog napuštanja sela i agrarne privrede od strane mladog i za rad sposobnog stanovništva, a tome treba dodati odlazak mlađeg stanovništva u gradove i uključivanje u druge grane privrede.
Iz okvira aktivnog poljoprivrednog stanovništva relativno mali broj otišao je na privremeni rad u inostranstvo. Ipak, uočljivo je da preko 95% ovih radnika pripada starosnim grupama od 15 do 49 godina starosti. To je istovremeno za rad najsposobnije stanovništvo.
U ukupnoj strukturi aktivnog stanovništva, grupi nepoljoprivrednog stanovništva pripada 8.467 lica, ili 54,72%. Udeo ženskog stanovništva je 32,04%, što je za oko 5% više u odnosu na zastupljenost ženskog stanovništva u poljoprivredi. Mlađe dobne kategorije stanovništva znatno su više zastupljene no što je to slučaj u poljoprivredi. Od 15 do 24 godine starosti u nepoljoprivrednim delatnostima 1971. godine radilo je 19,19% aktivnog stanovništva, od 25 do 34 godine starosti — 18,06%, a od 35 do 49 godina starosti — 27,03%. Značajna je zastupljenost i dobnih kategorija stanovništva od 50 do 64 godine (19,91%) i od 65 i više godina starosti (15,69%).
Iz grupe nepoljoprivrednog stanovništva, 1971. godine, 247 aktivnih stanovnika bilo je na privremenom radu u inostranstvu. U odnosu na ukupno nepoljoprivredno aktivno stanovništvo, ova grupa radnika bila je zastupljena sa svega 2,92%. Od toga 96,35% pripadalo je starosnim grupama aktivnog stanovništva od 15 do 49 godina starosti, a svega 3,65% — starosnim grupama od 50 i više godina starosti.
Karakteristično je da je u ukupnom aktivnom stanovništvu dobna kategorija stanovništva od 65 i više godina starosti zastupljena sa 2.234 stanovnika, odnosno sa 14,44%. To se može smatrati veoma nepovoljnim, jer je radna sposobnost i produktivnost ovog stanovništva znatno niža u odnosu na ostale dobne kategorije aktivnog stanovništva u opštini.
U 1971. godini, na teritoriji novobečejske subregije bilo je ukupno 16.256 izdržavanih stanovnika. Od toga, u poljoprivredi je bilo 7.552, ili 46,46%, a u nepoljoprivrednim delatnostima — 53,54%. Karakteristično je da žensko izdržavano stanovništvo u poljoprivredi čini 5.399 stanovnika, ili 71,49%. Najveću zastupljenost u izdržavanom stanovništvu, u poljoprivredi, imaju starosne kategorije od 0 do 9 godina (24,22%), od 10 do 14 godina (14,95%) i od 15 do 24 godine starosti (16,50%). To su kategorije predškolske dece, učenika i studenata. Relativno visoku zastupljenost imaju i dobne kategorije stanovnika od 35 do 49 godina starosti (14,23%) i od 50 do 64 godine starosti (13,28%). Starije izdržavano stanovništvo, od 65 i više godina, čini 10,36% od ukupnog izdržavanog stanovništva u poljoprivredi i predstavlja normalnu pojavu, s obzirom na starosnu strukturu ukupnog stanovništva opštine.
Među nepoljoprivrednim izdržavanim stanovništvom žene su 1971. godine bile zastupljene sa 70,69%. Po deobnim kategorijama, najveća zastupljenost bila je od 0 do 9 godina starosti, 26,17%. Zatim sledi kategorija od 15 do 24 godine starosti, sa 17,33%. Na trećem mestu, među nepoljoprivrednim izdržavanim licima, nalazi se starosna grupa od 10 do 14 godina, sa zastupljenošću od 14,20%. Potom slede dobne kategorije stanovnika od 35 do 49 godina starosti (14,13%) i od 60 do 64 godine starosti (11,24%), itd.
Na privremenom radu u inostranstvu, među izdržavanim licima, iz grupe poijoprivrednog stanovništva, 1971. godine, bilo je svega 11 stanovnika. Od toga 9 stanovnika pripada starosnim kategorijama od dečijeg uzrasta do 34 godine starosti. U grupi nepoljoprivrednog stanovništva, među izdržavanim licima bilo je 14 lica sa porođicama na privremenom radu u inostranstvu. Iz najmlađe starosne kategorije, do 34 godine starosti, bilo je 13 stanovnika.
Prema podacima iz 1971. godine, u strukturi aktivnog stanovništva najveći je bio procenat radnika u poljoprivredi, 53,17%. Od toga radnici u društvenom sektoru poljoprivrede čine 20,79%, samostalni poljoprivrednici — 54,08%, pomažući članovi porodice — 24,21%, dok su ostali podaci zanemarljivi.
Drugi po zastupljenosti su radnici u industriji, sa 15,25%. Od toga je 1.866 radnika, ili 95,15%, zaposleno u društvenom sektoru. U društvenom sektoru, u odnosu na ukupan broj aktivnog stanovništva po drugim delatnostima, najveća je zastupljenost građevinskih radnika, 92,59%, radnika u trgovini i ugostiteljstvu — 93,46%, radnika u saobraćaju — 98,05% i zanatskih radnika — 62,13%.
U okviru ukupnog broja aktivnih zanatskih radnika 1971. godine, najveći broj predstavljale su samostalne zanatlije bez pomoćnih radnika (47,23%). Ovaj podatak ukazuje da privatne zanatlije skoro uopšte ne koriste mogućnosti zapošljavanja do pet radnika u svojoj zanatskoj radnji, čime bi se znatno smanjila nezaposlenost, a na određeni način i obezbedio podmladak u zanatskim delatnostima. Od ukupno 686 zanatlija svega ih je 30, ili 4,37%, koji predstavljaju poslodavce, što je minimalno prema stvarnim mogućnostima i potrebama opštine.