Zbog nedovršene obrade podataka popisa stanovništva iz 1981. godine, detaljnija analiza polne i starosne strukture stanovništva opštine Novi Bečej može se vršiti samo na osnovu rezultata ranijih popisnih godina.
Prema popisu stanovništva iz 1961. godine, od ukupno 33.507 stanovnika, na teritoriji opštine bilo je 16.965 ili 50,60% ženskog stanovništva. Proporcionalni odnos između muškog i žcnskog stanovništva u ovoj popisnoj godini sasvim je dobar. Ako se analizira stanovništvo, prema godini rođenja i polu, od 1951. do 1961. godine zapaža se da je više ženske nego muške dece rođeno samo 1958. i 1961. godine, dok je u svim ostalim popisnim godinama u posmatranom periodu maskulinitet bio veći.
U popisnoj 1971. godini razlika između ukupnog hroja stanovnika ženskog i muškog pola malo je izraženija. Od ukupno 31.729 stanovnika, 16.187 činilo je stanovništvo ženskog pola, odnosno 51,01%. Ako se stanovništvo opštine analizira po godini rođenja i polu od 1961. do 1971. godinc, uočava se veća zastupljenost ženskog stanovništva u nekoliko popisnih godina: 1961, 1963, 1965, 1969, 1970. i 1971. godini.
Detaljnijom analizom stanovništva prema godini rođenja i polu, unutar opštine, po naseljima, zapažaju se iste karakteristike. Ni u jednom naselju, u posmatranom dvadesetogodišnjem vremenskom razdoblju, nije bilo ekstremnih slučajeva u kojima bi se vidno razlikovao broj ženskog i muškog stanovništva, u pozitivnom ili negativnom smislu, za duži vremenski period. Pojedinačnih odstupanja u pojedinim godinama je bilo, ali to nije bitno uticalo na polnu strukturu naselja i opštine u celini u jednoj dekadi. Na primer, u Bočaru je 1958. godine rođeno 10 stanovnika ženskog pola a 20 muškog, ili 1970. u istom naselju rođeno je 13 stanovnika ženskog, a 26 stanovnika muškog pola. Međutim, u ukupnoj polnoj strukturi ovog naselja od 1951. do 1971. godine ovakvi pokazatelji gotovo se ne ispoljavaju. Od ukupno 2.328 rođenih lica u pomenutom dvadesetogodišnjem periodu žensko stanovništvo zastupljeno je sa 1.145 lica, a muško sa 1.183 lica, odnosno sa svega 38 lica više.
Starosna struktura stanovništva ukazuje na određene specifičnosti i tendencije. Već u okviru prirodnog priraštaja istaknuto je da novobečejska subregija u starosnoj strukturi ima sve veće učcšće starijeg stanovništva, a zastupljenost najmlađeg stanovništva postepeno opada.
Među starosnim grupama najveći indeksi opadanja zabeleženi su od 0. do 9. godine starosti, od 10. do 14. i od 25. do 34. godine starosti. Veće opadanje u prve dve starosne grupe prouzrokovano je višegodišnjim opadanjem nataliteta na teritoriji opštine. Međutim, najniži indeks (69,04) u starosnoj grupi od 25. do 34. godine posledica je odavno započetog procesa emigracije mladih u veće i razvijenije privredne centre. Relativno visok kontingent stanovništva u starosnoj grupi od 15. do 19. godina veoma je značajan za opštinu, jer se iz ove starosne grupe očekuje radna snaga. Ako se tome doda približno zadovoljavajući indeks starosne grupe od 20. do 24. godine starosti, onda se uočavaju značajne prirodne mogućnosti opštine da obezbedi mladu radnu snagu sa sopstvene teritorije. Ali, nedovoljna ekonomska razvijenost opštine, sa još uvek veoma skromnim industrijskim kapacitetima, nije u mogućnosti da blagovremeno apsorbuje svu za rad sposobnu radnu snagu, koja se, u starijoj starosnoj grupi, odliva u druga ekonomska područja Vojvodine.
U starosnoj strukturi za dva navedena popisna godišta uočljiv je podatak koji ukazuje na relativno visoku zastupljenost starijeg stanovništva. Najveći porast indeksa ostvaren je u starosnoj grupi stanovništva od 65 i više godina starosti. To stanovništvo je jednim delom van radnog kontingenta koji izdržava nedovoljno visok kontingent aktivnog stanovništva. Najveći procenat stanovništva iz ove starosne grupe pripada tzv. staračkim domaćinstvima u poljoprivredi, što znatno umanjuje mogućnosti intenziviranja poljoprivredne proizvodnje.
Podaci iz popisa stanovništva 1971. godine preciznije ukazuju na polnu i starosnu strukturu stanovništva novobečejske subregije. Stanovništvo raspoređeno u 16 starosnih grupa ispoljava veoma različite karakteristike i tendencije uspona ili opadanja.
U analizi pojedinih dobnih kategorija stanovništva zapaža se da je u starosnoj strukturi opštine manja zastupljenost najmlađeg stanovništva, a zatim i u starosnim grupama od 25 do 29 godina i 50 do 54 godine starosti. Kategorije dečjeg uzrasta od 0—4 godine i od 5 do 9 godina starosti, u odnosu na ostalo ukupno stanovništvo, zastupljene su sa 5,93%, odnosno 7,00%. Ovi najmlađi stanovnici opštinc rođeni su između 1961. i 1971. godine i već sada treba da čine osnovu radnog kontingenta stanovništva. Većina njih se opredeljuje za dalje školovanje i studije, posle čega se samo manji procenat vraća u svoje mesto rođenja ili na teritoriju novobečejske subregije.
Šesta starosna grupa još manja je od prethodnih. U toj grupi od 25 do 29 godina starosti je stanovništvo najsposobnije za rad. Iz ove dobne kategorije vrši se skoro najveći odliv stanovništva u druga privredno aktivnija područja. Ova dobna kategorija stanovnika zastupljena je sa svega 3,15% u ukupnom broju stanovnika opštine.
Uočljivo mali broj stanovnika, u odnosu na starosne grupe ispod 65 . godina starosti, ima dobna kategorija od 50 do 54 godine starosti. Ona ima svega 1.399 stanovnika, odnosno 4,4% od ukupnog stanovništva opštine. Odlučujući uticaj na ovakvo odstupanje izvršio je drugi svetski rat. Naime, to je posledica rata u kome je veći procenat stanovništva iz ove starosne grupe izgubio živote.
Najveći broj lica ima starosna grupa od 15 do 19 godina starosti. U odnosu na ukupno stanovništvo, ova grupa čini 8,45%. Lica iz ove dobne kategorije rođena su u periodu od 1952. do 1956. godine, kad je prirodni razvoj stanovništva opštine karakterisao povećan prirodni priraštaj.
Veću zastupljenost u odnosu na ostale starosne grupe imaju dobne kategorije cd 35 do 39 godina starosti (7,46%) i od 40 do 44 godine starosti (7,69%).
Ako bi se starosne grupe stanovništva preko 60 godina starosti (to je stanovništvo čiji se radni vek završava) spojile, dobila bi se najveća dobna kategorija stanovnika u celoj starosnoj strukturi. To je staro i najstarije stanovništvo opštine. Ova starosna grupa 1971. godine imala je 5.758 lica, a njena zastupljenost u ukupnom stanovništvu novobečejske subregije iznosila je 18,14%.
Sa aspekta daljeg ekonomskog razvoja opštine, veoma je važan radni potencijal stanovništva. Posmatran preko biološkog tipa stanovništva, a prema popisu iz 1961. i 1971. godine, radni potencijal stanovništva ima specifičnu strukturu i pokazuje određene tendencije.
Obično se u ovoj grupi stanovništva nalazi oko 50% od ukupnog broja, pa se ovakvo kretanje na teritoriji opštine može smatrati pozitivnim. Da su u tabeli 25 vrednosti za 1971. godinu između prve i treće starosne grupe obrnute, odnosno da je veća zastupljenost mlađog a manja starog stanovništva, prirodni tip stanovništva opštine, sa aspekta obezbeđenja radnog potencijala stanovništva, bio bi sasvim zadovoljavajući.