Pouzdano se zna da je pošta u Velikom Bečkereku otvorena 1737. godine. Na jednoj karti iz 1778. godine poštanskim rogom su obeležena mesta koja imaju poštu. Tim znakom je označeno i naše mesto pod imenom Bechei. Na današnjoj teritoriji Banata, Veliki Bečkerek je prvi dobio (uveo) telegraf i to 26. aprila 1858. godine.
Banat dobija osnovnu telegrafsku mrežu 1860. godine, na koju su priključena i veća naselja ovog područija, tako i Novi Bečej.
Za uvođenje telefonske linije između Novog Bečeja i salaša Šoljmoš i Borđoš, dužine oko 11 km, saznajemo iz dozvole iz 1889. godine, izdate od strane ministarstva za trgovinu, pod čijom nadležnošću se nalazila i pošta.
Prva međugradska telefonska veza između Novog Bečeja i Velikog Bečkereka uspostavljena je 18. oktobra 1897. godine.
Telefonsku centralu Novi Bečej dobija 1902 – 1903. godine.
Automatizacijom telefonskog saobraćaja na ovom području, Novi Bečej 21. decembra 1963. godine dobija automatsku centralu, sa ukopčanih 68 pretplatnika.
Jedna od prvih lokacija pošte (sredinom XIX veka) bila je kuća u ulici Revolucije pod brojem 11, sada u vlasništvo Draginje Koledin (Ekice). Zgrada pošte je zidana od tvrdog materijala. Imala je podrum, a za drvenariju je korišteno drvo spušteno Tisom iz šuma Erdelja – Transilvanije. U velikom dvorištu bile su šupe za poštanske kočije, štale za konje, kao i prostorija za konjušara.
Početkom XX veka i neko vreme između dva svetska rata pošta se nalazila u zgradi Ivana Glavaša, sadašnje opštine, da bi kasnije i za vreme okupacije (1941-1944) zauzimala mesto u Luksederovoj kući, na uglu ulica M.Tita i Narodnog fronta.
Posle Drugog svetskog rata pošta se useljava u kudu advokata Šafranja (koju je izgradio advokat dr Bogdan Davidović početkom XX veka) u ulici M.Tita, gde se i danas nalazi.
