Članak iz Mađarskog jevrejskog leksikona 1929. godine, Petera Ujvarija, u kratkim crtama upoznaje nas sa novobečejskom Jevrejskom zajednicom.
»Novobečejska Jevrejska zajednica je pripadala Vranjevačkoj verskoj opštini pod glavnim rabinom iz Ade, a samostalno radi od 1845. godine. Čevru kadišu i groblje ima od 1827. godine.
Prvi glavni rabin koji je vodio duhovni život zajednice bio je Filip Emanuel. Verska zajednica je, od priloga svojih članova, 1865. godine izgradila svoju crkvu (sinagogu), a 1871. godine ju je preuredila i opremila. Ritualno kupatilo je izgrađeno 1887. godine, a zimsku molitvenu kudu sa kancelarijom izgradio je Izidor Šlezinger 1911. godine. Matičnom uredu Novobečejske verske zajednice, koja je brojala 1929. godine 130 duša iz 43 porodice pripadala su: Beodra, Karlovo, Kumane, Melenci, Taraš i Torda. U tom vremenu glavni rabin je bio Emanuel Polak, predsednik dr Grin Mor, potpredsednik Bernat Nej, blagajnik Đula Bergl, a skrbnici Geza Veis i Karolj Eisenberg«.
Sinagoga se nalazila u sadašnjoj ulici Žarka Zrenjanina, pod brojem 16. Preživela je Drugi svetski rat da bi je, posle 1945. godine, njen vlasnik porušio radi zidanja stambene zgrade.
