160 godina od rođenja Josifa Marinkovića i Ognjeslava Kostovića
Članovi Zavičajnog kluba Novobečejaca i Vranjevčana obeležili su tokom ove godine, na prigodan i skroman način jubilarnu godišnjicu rođenja dva novobečejska velikana, kompozitora Josifa Marinkovića i inženjera i konstruktora Ognjeslava Kostovića.
Znameniti srpski kompozitor i dirigent Josif Marinković rodio se 15. septembra 1851. godine u Vranjevu gde je proveo rano detinjstvo i mladalačke dane. U rodnom Vranjevu je upoznao i svoju suprugu Leposavu koja je bila snažna podrška njegovom stvaralaštvu i toplom porodičnom životu. Dečak sa vranjevačkih sokaka zadužio je našu kulturu, ali i svoje Novobečejce koji su njegovim imenom nazvali osnovnu školu i glavnu ulicu u Vranjevu, kao i manifestaciju „Obzorja na Tisi“ – Dane Josifa Marinkovića.
Iste godine, ali u Visbadenu u Austriji, rodio se Ognjeslav Kostović, sin novobečejskog žitarskog trgovca, Stevana Kostovida, čija je plemićka porodica živela u, sada ved oronuloj kući, u ulici Žarka Zrenjanina broj 6 (pored zgrade opštine).
Škole je učio u Pešti, a tokom boravka u Novom Bečeju otac ga je učio da upravlja brodom i trguje žitom. Emigrirao je 1877. godine u Rusiju, gde u Petrogradu, u svojoj radionici sam konstruiše svoje pronalazačke izume koji su bili usmereni ka vazduhoplovstvu. Projektovao je dirižabl (vazdušni brod) od lakog materijala koji je sam stvorio, sa prvim benzinskim motorom.
Ovaj, retko talentovan čovek, ostvario je pravo na još oko stotinu izuma, među kojima je i hidroavion, kao i njegov izum za izvlačenje potonulih brodova.
Kao priznati ruski naučnik ne retko je svraćao u Novi Bečej, kod svoje majke.
Tursko-bečejsko dobrotvorno udruženje žena
Tursko-bečejsko dobrotvorno udruženje žena osnovano je 01. oktobra 1878. godine pod predsedništvom gospođe Steingasner. Statut je potpisan i overen od strane ministra unutrašnjih poslova Kraljevine Mađarske i uveden pod brojem 39208.
Ciljevi udruženja su obuhvatali: pomoć pojednicima i porodicama u različitim poteškoćama putem raznih dobrotvornih akcija, dostavljanje pomoći napuštenim udovicama, siročadi, nezbrinutim bolesnicima i materijalno podržavanje ustanova koje služe za vaspitanje i školovanje dece na teritoriji Tursko-bečejske opštine.
Po saznanjima iz dokumenata koji to potvrđuju, ovo udruženje je funkcionisalo i obavljalo svoje ciljeve sve do početka Drugog svetskog rata.
