rođen 1955. godine u Kumanu. Živeo je tako reći u fudbalskoj porodici, jer mu je otac aktivno igrao fudbal, pa je još kao dečak od 7-8 godina išao sa ocem na treninge, a i kod kuće, često u dvorištu ili na ulici hteo je da predribla oca. Kasnije, kada je mlađi brat odrastao, njih dvojica su igrali protiv oca i naravno, uvek, pobeđivali. U osnovnoj školi igrao se mali fudbal pa je sa svojim vršnjacima učestvovao na raznim takmičenjima u okviru škole a i na području opštine. U to vreme pri fudbalskom klubu nije bio podmladak, pa se u prvi tim ulazilo odmah sa ulice. Zapažen još u osnovnoj školi, a i kasnije kao učenik srednje škole "ubacili" su ga da igra za prvi tim od jeseni 1972. godine. Te jeseni je odigrao par utakmica. Prvu utakmicu igrao je u Zrenjaninu sa FK Borcem. To je bila prijatelјska utakmica - pripremni period za jesenju polusezonu. Zajedno sa njim počeli su da igraju i Kukin Milorad, Risteski Stevan, Lapadat Sava i dr.
Obzirom da te jeseni nije bio standardan igrač, kao početnik, davao je svoje kopačke drugim igračima da igraju utakmicu. Tako je u Jankov Mostu kopačke dao Ćurčić Stevici - Bibiki, koji je bio određen da igra u prvoj postavi.
Tek sredinom oktobra 1973. godine počeo da igra na mestu centarhalfa i uglavnom mu je to bilo osnovno mesto u timu. Kasnije je igrao i kao half, polutka, centarfor.
Krajem maja 1974. godine imao saobraćajni udes pa je zbog povrede ligamenta leve noge nosio gips do 17. juna 1974. godine, kada je samoinicijativno skinuo gips da bi u Konaku, 20.6.1974. godine, odigrao utakmicu koja je odlučila hoće li Kumančani biti prvaci. Kumančani su pobedili sa 7:0 a Radin da dva gola. Tako su Kumančani ušli u viši rang - "B" ligu podruja Zrenjanin.
Vojnu obavezu regulisao aprila 1975. do jula 1976. godine.
Nјegova igračka karijera je sledeća:
- za Kumane igra do kraja jeseni 1976. godine
- za Jedinstvo, Novi Bečej igra od proleća 1977 pa do sredine maja 1978. godine.
- za Kumane igra od maja 1978. do kraja proleća 1979. godine
- za Jedinstvo, Novi Bečej igra od jeseni 1979. do kraja proleća 1980. godine - Vojvođanska liga
- za Rusandu, Melenci od jeseni 1980. pa sve do kraja 1984. godine Vojvođanska liga
Visok oko 180 cm, lepe fizičke građe. Kao igrač odlikovao se odličnom tehnikom. Uvek je bio priseban i sa odličnim pregledom igre. U veznoj liniji imao smisla za smirivanje i prenošenje igre. Uglavnom svojom igrama davao sigurnost timu i doprinosio da se postižu uspesi. Igračke predispozicije i šta je u igri pokazivao mogle su mu obezbediti i lepšu igračku karijeru da je prihvatio ponude ligaških klubova. Ali nostalgija prema Kumanu i porodici nisu ga udalјavale više od Vojvođanske lige.
Tokom fudbalske karijere postizao dosta golova bez obzira na kom mestu je igrao.
Od trenera, koji su mu bili, najviše ceni Praporski Petra - Ćiru i Kuručev Duška - Kotasa iz Melenaca.
Na pripremama fudbalera bio:
- sa Kumančanima u Soko Banju u zimu 1984/1985 i 1990/1991. godine
- sa Novo Bečejcima na Rabu, zima 1979/1980. godine
- sa Melenčanima u Lipice - Slovenija, zima 1980/1981. godine
Kao fudbaler po dva puta igrao protiv:
- Crvene zvezde iz Beograda, i Partizana, Beograd i dao im u oba susreta po jedan gol
- Hajduk iz Splita igrao u Beogradu u timu IMT-a
Kada je prekinuo igrački staž opredelio se za trenerski poziv u matičnom klubu, i kao trener radio: od januara 1985. pa sve do kraja jeseni 1991. godine i od oktobra 1995. godine, pa do 1998.
Kao trener u Kumanu ostvario zapažene rezultate u plasmanu prvog tima. Nije bio trener podmlatka i mlađih generacija, već isklјučivo radi sa seniorima. Znači, ne stvara fudbalera, već radi sa, tako reći gotovim fudbalerima iz Kumana, Melenaca, Novog Bečeja ili Bašaida koje na njegov predlog uprava dovede, i sa njima postavlјa igru, taktiku i učestvuje u redovnom takmičenju. Više se oslanja na igrače dovedene sa strane i oni mu čine većinu u timu.
Oženjen je, živi i radi u Kumanu.
