Rođen je u selu Kumane, 8. septembra 1917. godine, a sa roditeljima se, 1928. godine, preseljava u Novi Bečej. Osnovnu i srednju školu završio je u Novom Bečeju, a Višu ekonomsku u Beogradu.
U Zrenjanin se doselio 1946. godine i zaposlio u Fabrici šećera. Ubrzo, Ministarstvo industrije ga zapošljava u svom kabinetu gde ostaje pet godina, iza čega odlazi na rad u Kaštele, pa u Pančevo, potom ponovo u Beograd u kabinet Savezne privredne komore. Kao predstavnik Privredne komoreJugoslavije radio je i u Budimpešti.
Tokom svog radnog veka, kao ekonomista, u raznim stručnim listovima i časopisima, objavio je preko 250 članaka i privrednih komentara. Izradio je dvadesetak studija među kojima jednu o razvoju industrije stakla u Jugoslaviji. Ekonomska politika objavljivala je njegove aktuelne radove iz oblasti privredne politike.
Odlaskom u penziju, sa napunjenih šezdeset godina života, Lazar Mečkić, svoj dalji životni tok usmerava radom na negovanju zavičajne kulture, kao istraživač i kao publicista.
Napisao je deset knjiga: Istorija staklarstva u Jugoslaviji, Čari prošlih dana - Novi Bečej 1929-1935. god., Plam zavičaja, Uloga Novobečejaca u razvoju srpskog pozorišta, Devedeset godina fudbala u Novom Bečeju, Teodor Pavlović - život i delo, Da se podsetimo na Novi Bečej i Novobečejce, Novi Bečej i Vranjevo kroz istoriju, od najranijih vremena do 1941., Život prolazi, sećanja ostaju. Početkom ove godine iz štampe je izašla i njegova knjiga Sećanja na moja putovanja.
Dobio je značajna priznanja, odlikovan Ordenom rada za zlatnim vencem, Srebrnom plaketom Privredne komore Jugoslavije, spomen medaljom SEV-a, Oktobarskom nagradom SO Novi Bečej, a ponosan je i na svoje članstvo u Matici srpskoj. Sve to, i štošta drugo, moći će da se pročita u njegovom novom autobiografskom delu, Autobiografija, već spremnom za štampu.
Kao dečak, opčinjen, naslikao je prvu sliku, Novi Bečej sa bačke strane, a slikarstvom je počeo ozbiljno da se bavi tek u svojoj pedeset četvrtoj godini. Od tada je naslikao više od osam stotina akvarela i slika u ulju, od kojih su dvestotinak vedute Novog Bečeja i Vranjeva. Samostalna izložba iz 1979. godine, koja je bila postavljena u Galeriji privredne komore Jugoslavije, a naslovljena kao Godine i želje, svojom neobičnom simbolikom u nazivu govori o njegovim prvim slikarskim emotivnim relacijama, željama iz detinjstva, i uvek se rado seća te svoje prve izložbe ulja i akvarela.
„Zavičajac" br. 27-28/2006. donosi tekst člana uredništva časopisa, Dejana Bošnjaka, učitelja u penziji, o stvaralačkom, književnom i slikarskom radu, gospodina Mečkića, ilustrovanim sa dve njegove slike.
Upravo zaslugom D. Bošnjaka u celini nam je bila dostupna građa za biografiju našeg Zavičajca, Lazara Mečkića, kome, u ime Društva zavičajaca Zrenjanina, čestitamo njegov devedeseti rođendan.
