Iz ovog posleratnog perioda, prvi koga treba spomenuti je dugogodišnji upravnik novobečejske pošte Živa Tapavički, rođen 1923 u Elemiru. Po završetku školovanja zapošlјava se u kikindskoj pošti. Kasnije, 1949. godine, prelazi u Mokrin i stupa na mesto upravnika tamošnje pošte. Sledeće radno mesto mu je pri kikindskoj pošti, gde radi kao upravnik saobraćajne pošte pri železnici. Sa tog položaja, kao iskusni poštanski službenik, dolazi u Novi Bečej 1955. godine i preuzima radno mesto upravnika pošte od Olgice Sudarski, rođene Milankov. Živa Tapavički je bio upravnik starog kova i aktivan član u društveno-političkim organizacijama. Bio je član Upravnog odbora i prvi predsednik Radničkog saveta zrenjaninskog preduzeća PTT saobraćaja 1960. godine. Penzionisao se krajem sedamdesetih godina XX veka. Nјegova supruga Vera Gedošev rođena je u Vranjevu 1928. godine i radila je u poštanskom uredu još 1945. godine, kada se pošta nalazila u Luksederovoj kući. Porodica Tapavički je neko vreme stanovala u zgradi pošte (u adaptiranoj kući advokata Šafranja), da bi posle uvođenja automatske centrale živeli u stanu pored Tise. Druga adaptacija pošte usledila je 1963. godine, kada je uvedena automatska centrala i od početnih šezdesetak ubrzo proširila na 200 brojeva. Za to vreme pošta je radila u prostorijama zemlјoradničke zadruge Bora Glavaš (od aprila/maja pa do kraja decembra), koje su se nalazile na mestu današnje stambene zgrade pored pošte.
Vladimir Pap rođen je 1941. godine u Đurđevu. Posle završetka srednje škole zapošlјava se u Zrenjaninu, a kasnije u Novom Sadu, 1959. godine. Po odsluženju vojnog roka 1963. godine dolazi u Novi Bečej na radno mesto teleprinteriste u pošti Novi Bečej. Vladimir Pap je kasnije radio kao kontrolor (1974–1977), da bi posle odlaska Žive Tapavičkog u penziju preuzeo dužnost upravnika pošte, te je sa tog radnog mesta i penzionisan 1997. godine.
Pored već spomenutih službenika, u pošti su radili od 1955. godine pa nadalјe još i sledeći službenici:
Vladimir Leović – telegrafista (morzista), Erna Đorđević i njen suprug, Kiš Marton Gizela, Žarko Lazarević – raznosač, Živa Jovanov, Mirjana Galetin, rođena Mirkov, Katica Tarabić, Živa Sudarski, Svetislav Kurbanjev – „Rˮ šalter, Vladimir Pap – teleprinterista. Raznosači pošte su bili: Ilija Kovačev, Jovan Kolarov, Živa Ostojić, Žarko Lazarević. Ložač parnog kotla bio je Čedomir Vrebalov, a čistačica Božica Kuzmanović.
Poštanske pošilјke su se jednopregom nosile od pošte do železničke stanice ili obratno, a poštari raznosači su koristili svoj lični bicikl za raznošenje i prikuplјanje pisama iz poštanskih sandučića.
Početkom šezdesetih godina XX veka zrenjaninska pošta uvodi poštanski kombi za prenos poštanskih pošilјki.
