Naselјe Novi Bečej nastalo je sa jugoistočne strane starog grada na Tisi i vuče korene još iz antičkih vremena - doba Rimlјana, a godina prvog pisanog pomena je 1091. pod imenom Bechej (Bechey). Prvi pisani pomen Vranjeva (tek kasnije dobija naziv Franjova – Franyova) javlјa se 1717. godine, a naselјe je formirano iznad severoistočne strane starog grada na Tisi, 1726. godine. Vranjevo nikako ne smemo poistovetiti sa naselјem Arača, koje se u srednjem veku nalazilo oko crkve Arače iz XIII veka, mada mađarski živalј i danas Vranjevo zove Arač. Kao posebni politički subjekti, oba ova naselјa, Novi Bečej i Vranjevo, imala su kompletnu samostalnu administraciju, pa tako i poštu.
Bez obzira na to što su ova dva naselјa bila samostalna, a kasnije čak i zasebne opštine, njihovi stanovnici delili su istu sudbinu tokom XIX i u prvoj polovini XX veka. Poslednjih 150 godina granica između ova dva naselјa bio je jedan kanal koji se protezao od Tise, preko bare zvane Venecija, prema severoistoku. Taj kanal i danas postoji, prolazi kroz ulice i dvorišta novonastalih kuća.
Pouzdano se zna da je pošta u Velikom Bečkereku otvorena 1737. godine, sto godina ranije nego pošte u Srbiji, koja je otvorena 1840. godine, dok je u Novom Bečeju 1777. godine. Na jednoj karti iz 1778. godine poštanskim rogom su obeležena mesta koja imaju poštu. Tim znakom je označeno i naše mesto pod imenom Bechei (Bechei). Na današnjoj teritoriji Banata Veliki Bečkerek je prvi dobio (uveo) telegraf, i to 26. aprila 1858. godine. Banat dobija osnovnu telegrafsku mrežu, na koju su priklјučena i veća naselјa ovog područja, pa tako i Novi Bečej.
Za uvođenje telefonske linije između Novog Bečeja i salaša Borđoš, dužine oko 11 km, saznajemo iz dozvole iz 1889. godine, izdate od strane Ministarstva za trgovinu, pod čijom nadležnošću se nalazila i pošta.
Prva međugradska telefonska veza između Novog Bečeja i Bečkereka uspostavlјena je 18. oktobra 1897. godine. Manuelnu telefonsku centralu Novi Bečej dobija 1902/1903. godine. Automatizacijom telefonskog saobraćaja na području Novog Bečeja, 21. decembra 1963. godine pošta dobija automatsku centralu sa ukopčanih 68 pretplatnika.
Jedna od prvih lokacija pošte u Novom Bečeju (sredinom XIX veka) bila je kuća u ulici Revolucije pod brojem 11, bivša kuća Draginje Koledin Ekice. Zgrada pošte zidana je od tvrdog materijala. Imala je podrum, a za drvenariju je korišteno drvo pušteno Tisom iz šuma Erdelјa – iz Transilvanije. U velikom dvorištu bile su šupe za poštanske kočije, štala za konje, kao i prostorija za konjušara.
Početkom XX veka i u vremenu između dva svetska rata, pošta se nalazila u zgradi Ivana Glavaša, zgradi sadašnje opštine. Kasnije za vreme okupacije (1941–1944), zauzimala je mesto u Luksederovoj kući, na uglu ulica Maršala Tita i Narodnog fronta.
Posle Drugog svetskog rata pošta se uselјava u kuću advokata dr Ladislava Šafranja (koju je izgradio advokat dr Bogdan Davidović početkom XX veka) u ulici Maršala Tita broj 27, gde se i danas nalazi.
O osnivanju prve pošte u Franjovi (sadašnjem Vranjevu) imamo podatak da je to bilo 1886. godine. To nedvosmisleno potvrđuju i žigovi na pismima od sredine XIX veka pa do kraja 1888. godine. Pošta u Vranjevu, od početka pa do kraja svog postojanja je vršila samo funkcju slanja i dostavu pisama, paketa i štampe. Telegrafom i telefonskom vezom nije raspolagala.
Prema pripovedanju starih meštana vranjevačka pošta pre Prvog svetskog rata, a i u XIX veku, nalazila se u sadašnjoj ulici Josifa Marinkovića, ukoso preko puta vranjevačke Osnovne škole „Josif Marinković”, pod brojem 86. Kuća je sada u vlasništvu porodice Toše Dujina.
